Ne zordur yalan söylemek...

Yalan söylemek günah tabi.Ama nasıl yalan söylenmezki!!
Gözlerinin içine bakıyosun iyileşeceksin baba sabret diyosun...
Allah bilir ama ümit yok diye geçiriyosun içindende.Allah bilir tabi!

Ne zor günlerden geçtik aylardır.Rabbim başta babamı sonra bizleri zor bi imtihana soktu.İlk başlarda sabrı çok olurken insanın zaman geçtikçe tükeniyo umutları sabırları.
Nasıl bir hastalıktır neden olur bilen yok.Rabbim hastalan diyo hastalanılıyo...
Sonra hastane maratonları başlıyo.Belki aylarca evine gidemeyeceğin bir maraton...
Öylede oluyo zaten.Aylarca evimize gidemedik bazen hastanelerde sabahladık.O orda kıvranırken biz çaresizdik.
Elinden birşey gelmiyo ki zaten.
Çaresizlerin çaresi Allah..!

Ona sığınıyo ondan yardım bekliyosun.Dualar ediyosun Allah'ım acılarını dindir onu ailesine bağışla diye.
O kadar seveni varki ve dua edeni...
Eşim kimseye bişey söylemiyomuş.Oysa herşeyi biliyo ve bünyesinde taşıyomuş tüm cevapları.Nasıl taşınır bilinmez kendi babasının öleceği günü beklemek.
Bizler durumun böyle olduğunu bilmiyoruz.Bilmediğimiz için geçecek diyosun babacım sabret inşallah bunlarda geçecek...
Doktoruna soruyosun ve
--"Galiba sen herşeyi bilmiyosun biz yesin içsin acı çekmeden ölsün diye ameliyata aldık" cevabını alıyosun!
Yıkılıyosun.
Nasıl bakacaksın acaba babanın gözlerine bir daha?
Nasıl yalan söylemeyceksin.
Afff Rabbim ne zor günlerdi...
Şimdi aylar geçmesine rağmen babamız halen ayakta Hamdolsun.Kemoterapiye gidip geliyoruz.Ağrılarımız oluyo başımız dönüp midemiz bulanıyo ama naparsın mecbursun bu süreçlere.
Ve sonra babanın dükkanına gidip geldiğini cumaya gittiğini duyup dahada seviniyosun umutlanıyosun.
Hamdolsun diyosun iyileşiyo...

Ama tekrar ameliyat yerinin akıntıları o ağrılar o sızılar başlıyo.Zor günler bizi bekliyo :(
Görelim mevlam neyler??
Tüm hastalara acil hayırlı şifa dualarımla...
Rabbim şafi ismini hastalara tecelli eylesin inşallah...