Annelik duygusu muhteşem....

Bebeğim geldi odama herkes heyecan, şaşkınlık, mutluluk, hüzün... bebeğe bakıyoruz.O an öyle birşeyki tarifi imkansız.Başınıza gelmeden anlayamazsınız ;)
O yüzden çok geciktirmeyin diyor sevgiler uçuruyorum evli bayanlarımıza :)
açıkcası ilk 3-4 gün zorlu geçti.hele ameliyattan sonra ilk ayağa kalkış ve geri oturmak işkence.sonuçta öyle bir yeriniz kesiliyoki ben bile karnımın bukadar değerli olduğunu anlamamışım.çünkü gülmek konuşmak öksürmek yürümek ve aklıma gelmeyen birsürü şey karın kasıyla yapılıyomuş.ilk 10 gün sonrası hemen hemen eski halinize dönüyosunuz.Tam olarak değil tabiki.bu satırları yazarken ben 3 ay 6 günlük bir anneyim ve halen ayaklarımı üşütünce veya ani geri hareket edince karnım ağrıyo.normal doğumda durum nedir bilmiyorum.Ki ben ağır falanda hiç kaldırmadım yani düşünün.N e olursa olsun normal doğum gibisi yoktur.Normal doğumda doğumdan önce,sezeryan doğumda da doğumdan sonrası zor.Yanlız birşey var.Bebeğiniz gazı olduğu için devamlı ağlasa da,göğüsleriniz yara olsa da.haftalarca gezmeye gidemesenizde vs..Hangisi olursa olsun annelik duygusu muhteşem....
Bunu daha 10 günlük lohusayken söyleyen biri olarak
Gel aynı duyguları tekrar yaşa deseler galiba çekinmem gider tekrar yatarım ameliyat masasına.Öyle birşeyki o anlar hayattaki hiçbir duyguyla kıyaslanamaz galiba.Gerçi yaşım daha çok büyük değil Rabbim neler gösterir bilinmez ama ne diyim yaa HER İSTEYENİN BAŞINA GELSİ İNŞALLAH ANNELİK.
SEVGİLERLE...

Oğluma kavuşutuğum o tarifsiz an.Doğum hikayem

Eveett en son ameliyathaneye girmiştim.öyle çok ürkülecek bir yer değilmiş aslında.Belkide ben bebeğime kavuşma sevdasıyla girdiğim için öyle gelmiştir.Rabbim tüm hastaların şifasını versin diye duamızıda ihmal etmiyoruz ;)
Odamdayken bana kimse iğne falan yapmamıştı.ben sanıyorum ki 15-20 dk önce bana iğne yapılcak ki ben uyuşuyum.aşağıya gittim doktorum selda hanım geldi beni yatağa aldılar  ama daha iğne yapan olmadı.Allaaaah dedim galiba canlı canlı kesecekler kimse bilmiyo.O panikle hemşireye korkak bir ses tonuyla dedim
-Kimse bana iğne yapmadı canlı canlı kesmeyin sonra?
Gülümsedi hemşire.
-Yok canım merak etmeyin doktorunuz gelcek.
dediği gibi hemen anestezi uzmanımızda geldi.korkuyodum haliyle omurgadan iğne yemekten.galiba asistanlardan birisi
-Korkmayın iğne çok ince normal iğne ağrısı gibi bişey hiddedeceksin dedi.
Öylede oldu gerçekten.sadece ufak bi kasılma ve bacaklarımda sıcaklık hissi.ama tentirdiyot sürüldüğünü hissediyorum! oynat dedi doktor bacağını.Yok ne mumkun kaldırmaya çalışıyorum ama banamısın demiyo.
Sonrasında hiçbişey hissetmedim.Sarsıntı dışında.Benim ufaklık çıkıyomuş meğersem.
Bi ağlama sesi geldi.Aha dedim geldi bebeğim.gösterdiler bana. bembeyaz kocaman sesli bir bebek.Tek  dediğim şey Annecim sen ne güzelsin.Sonrasında hıçkırarak ağlamak istiyrum. göğüs kafesim uyuşuk olduğu için hıçkıramıyorum.Nefes alamıyorum sandım doktorum aldığımı ama göğüs kafesim uyuşuk olduğu için öyle hissettiğimi söyleyince rahatladım.artık dikiş temizlik işlemleri yapıldıktan sonra beni yukarı çıkarmak için sedyeye koydular.ben çok ağlamışım galiba ki her gören neden bukadar ağlıyosun dedi.Bilmiyorum ki neden ağlıyorum.Galiba duygu patlaması yaşadım.Yukarı çıktığımda bebeğim bi müddet sonra geldi yanıma.Öyle güzeldi ki bakmalara doyamadım.Yunusa dönüp Aşkım ne güzel bişey bu dedim NE GÜZEL...
Her aklıma geldiğinde gözlerim doluyo.İsteyen her anneye nasip olsunlar inşllah melekler...
http://musmutluu.blogspot.com.tr/2014/10/sezeryan-karar-ve-sonras1.html

Sezeryan kararı ve sonrası...1

              09/09/2014 14:30'a almıştık günümüzü.günümüzün geçmesi bi yana bebeğimin iriliği ve benm fiziki durumlarımdan ötürü normal doğum yapamayacağım konusunda ikna etti doktorum beni ve eşimi.bilerek götürmüştüm eşimi yanımda.anneyim sonuçta! herşeye hemen duygusal tepki verirdim.Ama yunus emrem öyle değil.mantıkla düşünürdü.zaten güveniyodum doktoruma ama normal doğumu istediğim için çok araştırdım soruşturdum.bide ne yaparsan yap kader seni sürüklüyor gitmen gereken yere.

          Ne çok ağlamıştım oysa normal doğum yapamayacağım için.düşünsenize bebeğimin hiçbişeyden haberi yoktu ve hazırlıksız şekilde merhaba diyecekti dünyaya.yunusun ben ağladıkça eli ayağına dolaştı ne yapacağını ne diyeceğini şaşırdı.onu üzmek istemiyodum ama hakim olamıyodum göz yaşlarına.oysa daha öncede sezeryan ihtimali yüksekti biliyodum ama engel olamıyodum işte.Sonuçta ameliyattı ve hamileliğimden önce izledğim sezeryan doğum videosu korkutmuştu gözümü.

Herneyse işte geldik saatinden önce hastaneye.yatışımızı yaptık çıktık odamıza.hyecan korku mutluluk aklınıza gelen hemen hemen her duygu yükleniyo omzunuza.ne yapacağnızı şaşırıyosunuz.evladınıza kavuşacağınız düşüncesi öyle bi çakıyo ki beyninize ağzınız kulaklarınızda.

hemşireler beni hazırlamak için odamıza geldiğinde dahada artmıştı duygular.korkuyodum.nekadar dua varsa okuyodum.kelime-i şehadetler tevhidler uçuşuyodu havalarda.oysa daha sadece hazırlıktı bunlar ve saatimize vardı.yine ağlıyodum ama neden?

nedenini bilmiyorum ve hiçde bilemicem galiba.

hele o sedyeye binip giderken ki durum yokmu.aynen filmlerdeki gibi oluyo.yukarda ışıklar bir bir geçiyo gözünüzden.elim karnımda hep bebeğime seslendim.

-Annecim birazdan kavuşcaz kendini hazırla

Hoşgeldinle karşıladı çalışanlar.korkudan olsa gerek sesim çıkmadı pek :)

 

SEZERYAN KORKULACAK BİŞEYMİ?

DOĞUM SIRASI VE SONRASI KOLAYMI?

DEVAMI SONRA GELCEK.

BEKLEYİN :)

SORULAR İÇİN YORUM YAZABİLİRSİNİZ

SEVGİYLE...

Annelik...

MAŞALLAH

 

 

O nasıl bir duyguymuş ki gerçekten başına gelmeden anlatılamıyor ve tarif edilemiyomuş.mümkün değilmiş ki şöyle şöyle densin.

ANNE OLDUM BEN.

Evet hayattaki en güzel mucizelerden birini yaşadım.o melek kadar günahsız yavruyu aldım kucağıma.9 aydır beklediğim anneliği yaşadım.karnımda bile tarifsiz sevdiğim canlıyı kucağımda delice sevdim.öyle sevdim seviyorum ki kaburgalarımın içine sokasım var :)

Allahıma şükürler olsun nasibime düştü yavrum.Şükürler olsun ki annelik tattırıldı bana.Dilerim Rabbim tüm isteyenlere yaşatsın sağlık sıhhat ve hayırla bu duyguları.Rabbim kimseye evlat acısı göstermesin onunla imtihana sokmasın.

Şimdi 44 günlük olduk kocaman olduk büyüdük kilo aldık boyumuz uzadı gülücük atıyoruz anne sesine tepki veriyoruz :)

Karın doyurma süresince yüzüne bakmaya doyamıyo uyurken onu seyrediyorum.bazen çileden çıkıyorum o ağladıkça kalbimde acılar hissediyorum iyilikle sağlıkla güzel ahlakla büyümesi hakkınca kul olması için devamlı dualar ediyorum.

Gecem gündüzüm sağım solum her anım o oldu.Can gibi seviyorum onu.Anne baba eş hepsinin sevgisi bi yanda onun sevgisi bi yanda oluyo doğduğu anda :)

Nefes alıyomu diye dinliyorum.paronayakları oynuyorum.Ahhh annecim seni çok seviyorum.

En güzel nasibim cantanem bitanem...

 

Yanlış bişey yaptım ve geri dönüşüm yok galiba :(

Herkese bol selamlar...
uzun süre oldu gelmiyorum uğramıyorum hatta yanlışlar yapıyorum.
Nekadar sakarım mı desem ne desem bilmiyorum.Google + daki tüm resimlerimi sildim.neden sildim kısmına hiç girmeyim anlık bişey :D ve tüm görseller kayboldu.geçmişe ait hiçbir resim görünmüyor.hatta sayfamda ki hiçbir resim görünmüyodu ama ben asıl görselleri tekrar yükledim.artık bloğa böyle devam etcem şimdiden özür dilerim açılmayan görseller için.Buldukça eklemeye çalışırım inşallah...
                                              Bu arada ben anne oldummmm :)